23 aug Theo Figee ‘Schilderen met glas’
Thea Figee (1952) onderzoekt de grenzen van grafische kunst met gemengde technieken die de schilderkunst naderen. Zij combineert op volstrekt unieke wijze verschillende technieken. Haar prenten zijn unica die een verhaal vertellen over kleur sfeer natuur en licht. De laatste10 jaar geeft glas een belangrijke dimensie aan haar expressie. Verf en glas zijn weliswaar verschillende materialen, maar toch lijkt het alsof Figee met glas schildert. Beide werelden voeden en versterken elkaar: alles wat met glas gebeurt heeft invloed op haar schilderwerk en andersom zijn prenten voedingsbodem voor haar glaswerken.
Geen grenzen
Hoezo deze combinatie? “Al tijdens mijn studie aan de Kunstacademie in Utrecht – inmiddels bijna 25 jaar geleden – zocht ik de grenzen van de grafische technieken en inmiddels heb ik een heel eigen schilderachtige grafische techniek ontwikkeld, waarmee ik unica maak. Ik zoek mijn horizon niet alleen binnen het eigen vakgebied, maar ook buiten de muren van het atelier. Zodoende maakte ik in het verleden uitstapjes in de keramiek en zo’n tien jaar geleden ook in het glas. Dat laatste uitstapje bleef niet bij een verkenning. Mijn glasunica horen in al mijn tentoonstellingen inmiddels onafscheidelijk van de prenten. Ze horen bij elkaar als een vis hoort bij water.“
Lagen van kleuren
Tien jaar geleden sloeg de vonk voor het dynamische glasblazen echt over. Fascinatie voor het transparante vloeiende materiaal, dat zich pas onder extreme temperaturen laat vormen, maar ook voor de schoonheid, esthetiek en het gevaar je erin te verliezen. Figee zocht dat bewust op in de prenten die zij maakt en vanaf dat moment ook in het materiaal glas, dat van zichzelf zo mooi is dat je er kritisch naar moet blijven kijken. Verf en etsinkten gedragen zich anders dan gekleurd glas, maar toch lijkt het alsof zij met glas schildert. De vormen van de komen, schalen en vazen zijn sober. Het accent in het glas ligt op het schilderachtige, het onderzoeken van kleurlagen, sferen en structuren
Natuur als basis
Voedingsbodem voor zowel de lyrisch abstracte prenten als het glas is liefde en respect voor de natuur. Een schitterende herfstlucht, onderwaterwerelden, oude fresco-achtige muren, stenen, schelpen. De vondst van een bijzondere schelp of een steentje dat zich uit eeuwenlang gevormde aardlagen naar boven heeft gewerkt, betekent bij Figee het begin van een serie prenten of van een glasobject. Dergelijke natuurlijke inspiratiebronnen vormen het begin van een intuïtief scheppen van kunst. Verrassend uniek gaat elk werk zonder titel door het leven. Bezoekers krijgen alle ruimte voor een eigen interpretatie.