14 mrt Artenzo Mariëlle Lenaerts & Ria Mul
Tijdens deze tentoonstelling stellen de kunstenaars Mariëlle Lenaerts en Ria Mul zich aan u voor. Zij tonen zichzelf in hun kunstwerken. In de huidige maatschappij, zoals wij die met elkaar hebben gecreëerd, kunnen mensen met een beperking doorgaans maar gedeeltelijk meedoen. De snelheid van taal en van het leven en het begrijpen van de context zijn vaak de dilemma’s. Om mee te doen, hebben zij zorg of begeleiding nodig. Dat speelt ook op de ateliers waar deze kunstenaars werken. Via zorgvuldig contact maken, observeren, prikkels en/of nieuwe impulsen aanreiken, opent zich een nieuwe wereld. De wereld van een vrij handschrift, waar talenten van kunstenaars ten volle tot bloei komen. En daar komen we bij de gelijkheid voor de mens met of zonder een beperking. Waarbij de kunstenaars met een beperking misschien nog wel in het voordeel zijn. Kunst vraagt immers om een beperking om tot meesterschap te komen.
Artenzo is een centrum voor beeldend werk en staat open voor iedereen, maar met name voor mensen met een verstandelijke beperking, die hun kunstzinnige talenten willen gebruiken en ontwikkelen. Artenzo heeft als doel, door het aanreiken van diverse materialen en technieken, het maximale op het gebied van creativiteit uit de mens te halen. Artenzo biedt de faciliteiten, de middelen en de begeleiding hierbij. Hieronder vallen ook museumbezoeken en workshops gegeven door eigen begeleiders en reguliere kunstenaars.
“Haviksogen. ik heb haviksogen, daarom kan ik zo goed kijken”, herhaalt Mariëlle Lenaerts (1976) verschillende keren. De knoflook op haar schilderij bevestigt haar observatievermogen. Op het eerste gezicht zie je alleen wit en licht grijsgroen. Pas als je heel goed kijkt, begrijp je waarom er felgeel en knalrood op Mariëlle’s palet zitten. Soms heeft ze er wel dertig kleuren op, waarmee ze intense tinten mengt. Het unieke is dat ze een week later met een schoon palet begint en exact dezelfde kleuren weet te maken. Mariëlle combineert haar scherpe blik met een uitzonderlijk talent om blow-ups te maken. Dat gebeurt in een fractie van een seconde, als haar blik zich verplaatst van het voorbeeld naar het doek; ogenschijnlijk zonder moeite maakt ze feilloos de vergrote streken. De combinatie blow-up en kleurenpracht brengt wonderlijke sensaties teweeg. Je krijgt zin om in de appel te bijten, de geur van de rozen streelt je neus. Mariëlle werkt bijzonder gedetailleerd en geconcentreerd. Millimeter voor millimeter werkt ze een kwartier lang aan een minuscuul randje. “Zo is het goed. Ja, het is goed.” Om even later stellig te besluiten: “Zo, en nu ga ik het netjes maken”, gevolgd door haar lijfspreuk “Haastige spoed is zelden goed.” Mariëlle is veel te vroeg geboren en heeft daarbij een hersenbeschadiging opgelopen. Desondanks blonk ze als klein meisje al uit in tekenen, met name in de opvallende detaillering. Het verbaasde Mariëlle’s ouders niet dat later ook de diagnose autisme gesteld werd. Haar gevoelswereld kent ups en downs. De zoektocht naar een gelukkig leven gaat gepaard met vallen en opstaan.
“Tot de volgende keer!” Al na een paar minuten rondleiden in haar atelier bij Artenzo maakt Ria Mul (1955) duidelijk dat schilderen belangrijker is dan uitleggen. En dat terwijl er zoveel intrigerends te zien is. Wat is daar verborgen achter dat gordijn tegen de muur? Wat is er allemaal te zien in die kijkdoos? Ria heeft een welhaast onnavolgbare passie voor geheimzinnige, geurende, choquerende zaken. Rubberbomen waar sap uit druipt, ontplofte walvissen of biggetjes in ontbindingsfase; Ria verwerkt het allemaal met grote precisie in haar werk en vindt het heerlijk als mensen daar heftig op reageren. Dát is een ingang voor verder contact. Op Artenzo leerde Ria werken met olieverf. Ze vond het mateloos interessant en die fascinatie is gebleven. Olieverf moet je mengen met medium. De geuren, de lijnolie, zien hoe de kleuren zich mengen, met het paletmes op het palet… Ria geniet ervan. Via haar werk vertelt Ria over wat haar bezighoudt. Ze kan de voorstellingen die ze in haar hoofd heeft feilloos overzetten naar doek. Waarschijnlijk wordt ze daarbij geholpen door haar fotografische geheugen. Ria’s bijzondere talent vormde begin jaren negentig voor Amarant mede de aanleiding om Artenzo op te zetten. Ook kunstenaar Marc Mulders herkende Ria’s talent en raakte erdoor gegrepen. Hij wist haar te inspireren met wat hij haar aanreikte: plastic beestjes, uit papier gescheurde engelen. Ze werkten samen aan een project rond het paradijs en exposeerden gezamenlijk in museum De Pont in Tilburg