05 mei Louis Derijks & Bernard Visser
Eerbied voor ervaring
Onbewust complementair? Tijdens de komende expositie in Galerij Kempro kunt u voelen en aanschouwen wat de verschillen, maar vooral wat de overeenkomsten zijn tussen twee ervaren en erkende meesters die elkaar tot voor kort niet kenden. Louis Derijks wordt 90 jaar en heeft de grote doeken ingeruild voor vellen papier; aan zeggingskracht heeft zijn werk absoluut niets ingeboet. Bernard Visser gaat als ‘jonge’ zeventiger boomstammen te lijf met een kettingzaag en slijpschijf. Hout wordt mens met een huid van zand. Gestileerde lijnen tonen zijn liefde voor etnografische kunst en zijn archeologische blik kan zelfs rudimentaire vormen laten leven.
Rust en meditatie
Louis Derijks heeft zijn sporen in de kunstwereld verdiend als tekenaar, illustrator, ontwerper, glazenier en vormgever. Bekend is hij vooral dankzij zijn grote abstracte schilderijen. Recentere, kleinere werken blijven gevoelsbeelden in hetzelfde kenmerkend kleurenpalet, met onmiskenbaar de signatuur van de meester. Zijn inspiratie vindt hij in meditatie. Klassieke muziek is daarbij soms een mooie ondersteuning. Helemaal abstract is zijn werk zelden, er is altijd wel iets herkenbaars te ontdekken. Vaak terugkerende elementen zoals architectuurdetails en geschreven teksten. Daarnaast verwerkt hij verrassende materialen: houtzaagsel, touw, goudverf, zelfgemaakte walnoteninkt, maar bovenal handgeschept papier. Zijn schilderijen zijn eenvoudiger van compositie en benadrukken natuurlijke tinten bruin, zwart, donkerrood en oranjebruin. Rust en natuur: doordat hij vroeger ambities had om monnik te worden, is zijn hang naar religie en meditatie weliswaar wereldser geworden, maar onmiskenbaar altijd gebleven.
Moderne grotschilder
Bernard Visser zou je een moderne grotschilder kunnen noemen. Zijn werk is uitgesproken aards. Zijn schilderijen en houten beelden dragen een huid die lijkt op de huid van de aarde zelf. Hij bewerkt en bekrast ze met verkoold hout en papjes van pigment of gekleurde aarde. Zwijgend zwart, vuil wit, bruinen, grijzen, okers, steenrood met af en toe een helder blauw. Zijn ideeën ontspruiten uit allerlei bronnen. Fotografie en knipsels sturen zijn oorspronkelijke waarneming, belangstelling en denkwijze. Beelden maken is voor hem net zo belangrijk als schilderen en tekenen. Hij bewerkt boomstammen alsof hij wil schetsen in hout. De oppervlakten komen tot stand door het vloeien van zand en water, de modder wordt gedroogd door hitte, verbrand door vuur, afgesleten, opgeschuurd. Ondanks de sterk aanwezige forse materie, is zijn kunst betrokken, verleidelijk poëtisch en indringend. De mensfiguren combineren krachtige dynamiek met poëtische kwetsbaarheid.