02 jul Ingrid Capozzi, Sascha van Eijk & Anne Rijnders
Beeldend driedimensionaal, sculpturale schilderijen en objecten. Drie eigenzinnig creatieve vrouwen vullen komende tijd de meest bosrijke galerij uit de omgeving. Galerie Kempro weet vaak unieke combinaties bijeen te brengen en raakt ook met deze combi weer een gevoelige snaar. Papier, glas en acryl op gesso: doordringende wauw! Herinneringsschrijnen en koesterkunst: alleen al de woorden zijn mooi. U zult zeker worden uitgedaagd.
Schatkistjes
De herinneringsschrijnen van Anne Rijnders zijn bedoeld als ‘schatkistjes’ om belangrijke of dierbare voorwerpen te koesteren en te bewaren. Evenals in de katholieke kerktraditie, waar schrijnen dienen voor het opbergen van kostbare relikwieën waaraan gelovigen een hoge religieuze gevoelswaarde toekennen. “Ik bouw mijn schrijnen op uit vele lagen gelijmd papier dat ik bewerk zodat het duurzaam wordt en de stevigheid en hardheid van hout krijgt. Papier omdat het voegzaam en altijd voorhanden is. Het is erg mooi materiaal. Biedt eindeloos veel mogelijkheden. Bovendien kan ik dankzij deze aanpak ook nog in aquarel blijven beschilderen. Voor mij vloeide het schilderen op die manier als vanzelfsprekend over in mijn huidige ruimtelijke werk. Naast het maken van schrijnen werk ik graag in vrijere vormen, zo ontstaan de komvormen. Op de bodem van de subtiel in aardetinten beschilderde kommen leg ik fossielen, schelpen of kleine stenen die zorgen voor balans. Zij versterken vorm en karakter van de kom. Tijdens komende tentoonstelling exposeer ik onder andere kommen die gevormd zijn met handgeschept papier dat in Atelier Kempro is gemaakt.”
Glazen schilderijen
Drukte of stilte, verbonden of alleen. Waar vind je rust en de essentie? Het verhaal achter het werk van Ingrid Capozzi richt zich op het landschap. “Iedereen beleeft de natuur op eigen wijze. Voor mij gaat het om verstilling, ruigheid, het openen van je zintuigen en een oergevoel dat alles klopt. Ik werk met glas als medium en maak wandpanelen waarin ik uitdrukking geef aan dit gevoel. Mijn objecten zijn abstract organisch en associëren met water, ijs, gebergten en gesteenten. Het verbaast me hoe onuitputtelijk mijn bron is die diep van binnen zit. Dat geeft een rijk gevoel; waarbij het ontdekkingsproces voor mij belangrijk is. Bovendien verrast het glas me steeds weer. Als de uitstraling van een stuk mij subtiel weer een nieuwe richting wijst, dan huppel ik verder op een meanderend pad dat ik zwervend afleg. Kijkend naar mijn panelen vallen de natuurlijke tinten op, horizontale lijnen komen vaak terug. Maar ook van dichtbij gebeurt er altijd veel in elk paneel. Balans is cruciaal in de afrondende fase. Een werk is voor mij geslaagd als het klopt, past, verrast en behaagt. Als je blijft kijken en keer op keer weer iets nieuws ontdekt.”
Kijkje in de ziel
Schilderen móet ze, maar tot zo’n zes jaar geleden was ze gewend alleen voor zichzelf te schilderen. Nu exposeert Sascha van Eijk twee keer per jaar. “Blijkbaar raak ik mensen met m’n aardse vormen en kleuren in spannende combi met materialen en die voor mij persoonlijke waarde hebben. Levensverhalen geven mijn werk richting en betekenis. Met deze ‘KoesterKunst’ maak ik het vergankelijke tastbaar en geef ik een kijkje in de ziel. Intuïtief en in beweging combineer ik op een onderlaag van gesso gemengd met zand, karton, textiel, lijm en touw, en een bovenlaag van acrylverf, krijt en potlood, schep ik beelden die de kijker tegemoet komen. Als beeldend therapeut werk ik weliswaar voor anderen, maar je keert eerst jezelf binnenstebuiten. Mijn stage was in de psychiatrie; daar leerde ik welke methodes ik kan inzetten om iemand een stap verder te helpen. De werkvorm die je kiest, moet toegankelijk en veilig zijn, maar moet ook uitdagen.”