KERAMIEK 2014
16060
post-template-default,single,single-post,postid-16060,single-format-standard,theme-bridge,bridge-core-3.1.6,woocommerce-no-js,yith-wcbm-theme-bridge,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled, vertical_menu_transparency vertical_menu_transparency_on,columns-4,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.4.1,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive

KERAMIEK 2014

KERAMIEK 2014

De kunst van tradities is om telkenmale uit te dagen en te verfrissen. Al vanaf de start van Atelier Kempro speelt keramiek een driedimensionale rol. In eigen werk en sinds 2003 ook in de jaarlijkse themamaand. De kunst van tradities is om telkens uit te dagen en te verfrissen. Beeldend verrassen met verrassende beelden, daardoor is de jaarlijkse keramiektentoonstelling van Kempro een begrip geworden. Regionaal, nationaal en zelfs internationaal. Ook in 2014 geven bekende keramisten acte de presence. Kempro presenteer met trots de ‘opstelling’ van deze internationale expositie: Katja van Breedam, Hermien Buytendijk, Beatrijs van Rheeden, Rachel Wood en Dick Versluis Van fijn naar grof en van verbeeldend naar abstract; bezoekers zijn verzekerd van verrassend vakmanschap.

Nuances met wit

De veelzijdige Belgische Katja Van Breedam werkt voornamelijk met beenderporselein, ofwel Bone China, en creëert naast functioneel keramiek ook sculpturaal werk, juwelen en lichtobjecten. “De typische witte kleur en de translucentie geven me telkens de juiste woorden voor een nieuw verhaal. Ik speel met de ongrijpbare vervormingen die tijdens het bakproces plaatsvinden en tegelijk worden opgevangen in het ontwerp en zoek strakke, eenvoudige profiellijnen met een minder voor de hand liggende basisvorm. Zo ontstond mijn servieslijn ‘M!ro’ met elegant dansende kommen en schalen. Mijn koffietasjes zonder oor moeten letterlijk omarmd worden en dus ervaart de gebruiker het fluweelzachte van het materiaal. Ik kies voor eenvoud in ontwerp; ontdaan van tierelantijntjes, en dat geeft mij de kans om vormen op efficiënte wijze te produceren én reproduceren. Deze filosofie legt volgens mijn persoonlijke interpretatie de basis van de betekenis van ‘design’. Hoewel de sculpturen niet functioneel bedoeld zijn zou het zeker kunnen verrassen, mocht hierop toch eens een gerechtje worden gepresenteerd. Een manier om letterlijk alle zintuigen te prikkelen!”

Woordspel in beeld

De sculpturen van Hermien Buytendijk verbeelden haar fantasie in keramiek. Dromen en woordspelingen worden in driedimensionale vorm met de hand opgebouwd. Voor haar geldt: niets is wat het lijkt.  Haar mens- en dierfiguren verbeelden altijd milde spot. “Maar dat is vooral zelfspot. Mijn beelden drukken vaak iets uit wat ik zelf ook doe. Rare dingen. Mensen mogen zijn zoals ze willen, en ik benadruk daarbij graag al hun gekkigheid en zwakheden.” Met gevoel voor het absurde overstijgen haar unica’s de werkelijkheid,  maar ze komen tegelijkertijd heel herkenbaar over en roepen op zijn minst een glimlach op.  De beelden zijn hoog gebakken en gemaakt van steengoedklei of porselein. De laatste jaren is ook een serie grotere buitenbeelden ontstaan. Het originele werk van Buytendijk pronkt in een aantal belangrijke vaste galeries in Nederland en schittert regelmatig op Kunstbeurzen. “Mijn kleuren zijn die van de aarde met hier en daar een vleugje goud als een extra tinkelende glimlach.”

Aards en ruig

De Engelse Rachel Wood wil aan elke pot een uniek gevoel en karakter meegeven: ‘a pulse and a heartbeat’ . Die filosofie maakt haar werk aangenaam aards en ruig; op haar website noemt zij dat ‘handbuilt and thrown ceramics’. “Ik wil dat de buitenkant de reis van verbeelding en leren vertelt, precies zoals een rimpel of een vlek de historie van een gelaat verraadt. Mijn persoonlijke intuïtieve touch moet integraal onderdeel zijn van mijn potten. Een hap in de zachte klei, een traan, een vingerafdruk. Die schijnbare oneffenheden benadrukken het persoonlijke van elk ontwikkelproces. Het liefst gooi ik de klei op het wiel en laat me dan inspireren en leiden door de kleuren, vormen en profielen van de omgeving. Mijn uitgangspunt is het produceren van dynamische reacties, die ontstaan door slaan, trekken en vervormen. Ik laat objecten ontstaan die tijd en beweging in zich dragen. Die dynamiek past precies in de huidige tijd en ruimte. En in de toekomst.”

Ritmische herhaling

Porselein inspireert Beatrijs van Rheeden. In haar atelier in Barendrecht ontstaan abstracte vormen waarin ritme en herhaling samen een spel spelen. Technisch zeer complex. Artistiek zeer pakkend. “Dankzij mijn opleiding aan de Internationale Ceramics Studio in Keckemet Hongarije, ben ik erg international georiënteerd. Jongstleden augustus mocht ik onderdeel zijn van een ‘artresidency’  in China vlak bij de bakermat van de keramiek Jingdezhen in het kader van uitwisseling van moderne keramiek tussen China en Nederland. Minuscuul vakmanschap staat hoog in het vaandel.” In 2009 ontving Van Rheeden de prestigieuze European Ceramics Award voor haar sculpturele keramieken.

Herinneringen bouwen

De enige manlijke deelnemer van dit jaar, ‘keramieker’ Dick Versluis woont en werkt in IJsselstein. Hij heeft gestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag en de Academie voor Beeldende Vorming in Amersfoort. Zijn belangrijkste onderwerpen zijn ‘vogels’ en ‘mensfiguren’. De vreugde die Versluis beleeft aan het vormgeven, is terug te zien in de plastieken  die met zorg en liefde zijn gemaakt. “Al jong zat ik hele middagen in de pottenbakkerij van de buurman en daar is eigenlijk mijn belangstelling voor keramiek ontsproten. Die is op de academie in Amersfoort verder gegroeid en verfijnd. In mijn werk verzamel ik herinneringen. Het liefst boetseer ik in steengoedklei, die ik op een eindtemperatuur van 1250 graden Celcius bak. Mijn glazuren maak ik vanuit kobalt oxide in combinatie met een transparant glazuur; soms creëer ik effecten door andere materialen toe te voegen. Ook mijn sokkels van Belgisch hardsteen of van marmer werk ik zelf af om één geheel te houden en tevens om mijn werk betaalbaar te houden.”