17 aug Begeestering
Eens per jaar is de galerie van Kempro het podium voor haar eigen mensen. Met deze keer grafiek in de hoofdrol met het project ‘Begeestering’ waarin gerenommeerde grafici en de kunstbeoefenaars van Kempro elkaar inspireren en beïnvloeden met techniek en beeld.
Sociale inclusie
Galerie Kempro laat regelmatig werk zien van kunstenaars uit binnen- en buitenland in verschillende kunsttechnieken. Voor de kunstbeoefenaars van Atelier Kempro is dit vaak de enige manier om de wisselwerking met kunst van anderen te ervaren. Vaak leeft men in een sociaal beperkte omgeving en is men niet in de gelegenheid om op vrije voet inspiratie op te doen. Voor de meeste kunstenaars een belangrijk en vanzelfsprekend goed, voor onze mensen is dit niet altijd het geval. Al jarenlang geeft Kempro vorm aan de mogelijkheid dat iedereen mee kan doen; sociale inclusie. Ook dit project van begeestering is daar weer een mooi voorbeeld van.
Het Project
Fase 1.
Een vijftal kunstbeoefenaars van Kempro; Coby, Elise, Luuk, Marijke en Maryam, maakten ieder kennis met het werk van een kunstenaar (José op ten Berg, Addy Graafmans, Maartje van der Kruijs, Madelon la Porte en Judith Rosema) uit Den Bosch en omgeving middels een filmpje waarop de kunstenaar het werk toelichtte en iets van het proces en het atelier lieten zien. Zij reageerden vervolgens op het werk van deze kunstenaars met hun eigen beelden en expressie.
Coby ziet in het werk “Fjord” van Maartje van der Kruijs vooral de diepte en de kleur. Voor haar is de etstechniek een goede ervaring en denkt in eerste instantie niet aan het toepassen van aquatint. Verrassend is om te ontdekken dat ze dit wel gaat toepassen in haar prent.
Luuk kiest in eerste instantie voor het werk van Addy Graafmans vanwege de natuur. Een werk gemaakt met monotype, een techniek die Luuk uitdaagt om mee te experimenteren. De start met een blad dat hem aanspreekt in het werk van Addy verdwijnt langzaam naar de achtergrond. De kennismaking met de monotype techniek is verrassend en werkt tegelijkertijd verwarrend. Het daagt hem uit in zijn compositie. Het uiteindelijke werk met de titel “natuurtheater” is voor hem ook een appel dat de natuur er voor ons moet blijven. Het werken met monotype zal zeker in zijn werk blijvend terugkomen denkt hij.
Maryam maakt door het werk “Leporello Poolreizen” van José op ten Berg voor het eerst kennis met cyanotopy en wil deze techniek ook toepassen. Ze wordt hierdoor zo gestimuleerd dat ze ook zelf een eigen manier ontdekt om tijdens het cyanotopy proces te tekenen in het beeld. Het lijkt een soort toveren. Voor haar beeld heeft ze goed gekeken naar het werk van José en wordt daardoor gestimuleerd om haar eigen beelden te tekenen. Ze maakt maar liefst vier werken. Op haar werk is evenals op het werk van José een boot te zien.
Fase 2.
Als tweede stap in het project wordt op het gemaakte werk uit Sterksel door de Bossche kunstenaars gereageerd. De twee etsen die Coby opstuurt aan Maartje zijn technisch heel goed uitgewerkt. Voor iemand die voor het eerst met etsen kennis maakt is het heel mooi uitgevoerd werk. Maartje vroeg zich af wat er in het werk van Coby gebeurde. Ze herkent wel het stille beeld waar ze zelf ook van houdt, maar voor haar is het beeld te veel stad. Ze heeft in haar werk de zee uit haar eerste werk weer teruggebracht. De ruimte, rust en ongereptheid in haar nieuwe beeld krijgt de titel “Wonen aan Zee”.
José had een foto van de leporello en foto’s van de vijf losse prenten opgestuurd. Op elk beeld is wel een boot te zien. Wat interessant is aan het werk van Maryam was dat het bootje diepte had. Daar kon ik verder mee. Daardoor geïnspireerd reageert José met een werk dat deels ontstaat door gevonden materiaal op vakantie, zoals een stuk drijfhout en deels door gevouwen bootjes uit papier van een houtsnede en cyanotopie. Er komt altijd wel iets uit zegt José, toch werd ik door het werk van Maryam wel een beetje op een zijspoor gezet. Ik werk niet zo vaak driedimensionaal, dat was toch de “begeestering” door het werk van Maryam. Maar met het resultaat van dit proces ben ik zeker tevreden.
Addy, die reageert op het werk van Luuk wordt uitgedaagd door de varen en de kleuren van de prent. Ook Addy blijft dicht bij de natuur en gebruikt beelden, zoals een poes die ongevraagd op bezoek komt en de planten en het onkruid uit haar eigen tuin. Haar werk is frisser blauw en probeert zo een wat lichtere versie van het werk te geven. Haar eerste werk was iets geslotener, het tweede beeld meer open. De natuur kan het wat geslotener beeld weer open maken.
Samenvattend is het project een mooie en belangrijke uitdaging. Voor de kunstenaars leuk om mee te doen en iets aan te reiken en zo voor deelnemers wegen te openen. Voor Kempro een uitdaging; zij snappen hoe het is om iets aangereikt te krijgen om aan deel te nemen wat anders wellicht niet voor hen weggelegd is. Voor de kunstbeoefenaars het tonen van ondernemerszin om te proeven aan de kunst. Om kennis te maken met en proeven aan technieken om uiting te geven aan kunst. Een mooie “begeestering” in het jaar van grafiek. Op donderdag 25 augustus om 13.00 uur openen wij feestelijk onze tentoonstelling. Deze loopt tot en met zondag 9 oktober 2022.