23 okt KERAMIEK 2011 – Beelden getuigen van een cultuur
Beeldend verrassen met verrassende beelden. De keramiektentoonstelling van Kempro is een begrip geworden in de regio. Terecht. De line up wordt jaarlijks beter en beroemder. Ook voor de 2011-versie zijn bijzondere artiesten uitgenodigd. Kempro hoopt keramiek-lievend Brabant wederom in groten getale te mogen begroeten te laten genieten van wat Miriam Severijns, Hilde Suykens, Paul de Vos, Carla de Vrijer en Els Wenselaers aan u tonen. Met trots laten wij deze gelauwerde keramisten zichzelf introduceren.
Beelden ademen
Miriam Severijns zoekt het concept van elke sculptuur in de sculptuur zelf. “Uitstraling, zeggingskracht en beeldend vermogen benaderen steeds weer opnieuw de kern van datgene, waarnaar ik mijn leven lang zal blijven zoeken. Mijn beelden zijn vaak langgerekte smalle mensvormen of andere gestalten; de verticale as die haar horizontale ruimte opeist en haar massa in de diepte uitstraalt in de vorm van lucht. De figuren suggereren vaak meer dan dat ze daadwerkelijk verbeelden omdat ik meer uitga van hun constructie dan van hun massa. Op deze manier bakenen de beelden subtiel, doch veel nadrukkelijker hun eigen ruimte af. Mijn beelden ademen leven en wedergeboorte, dood en vergankelijkheid.”
Figuratieve taferelen
Hilde Suijkens excelleert met haar eigen stijl die bewijst dat keramiek ook aan de muur kan hangen. “Mijn tableaus gaan vooral over de emoties, het ritme van het alledaagse, hetgeen een mens in zijn omgeving ervaart. Met experimentele vormen probeer ik subtiel mijn eigen kunstzinnige handschrift daaraan toe te voegen en de vorm in warme, poëtische beelden genietbaar te maken. Doe ik dat de ene keer met figuratieve taferelen, waarin mensen te herkennen zijn, waar de scherp belijnde contouren met verweerde terrakleuren lijken op oude rotstekeningen, de andere keer kies ik voor abstractie in de vorm van symbolen. Man-vrouw staan altijd centraal, meestal in verhalende series (drie-, vier-, zevenluiken). Ik wil dat mensen van het kijken genieten.”
Rijzende volumes
Paul de Vos vertelt dierenverhalen met vorm en kleur. “Ik ben bijzonder gefascineerd door gebakken aarde: terra cotta. Vooral het driedimensionale van bas-relief en half verheven volumes, gekleurd door het toevoegen van verschillende dosissen oxiden in de volle klei. De alchemie van dat mengesel en de hoge temperaturen zorgt voor een resem tinten en een palet dat ik nauwkeurig inventariseer, opdat ik later effecten kan reproduceren. Ik werk zonder schetsen: elk beeld komt langzaam tot leven onder mijn handen. Als basis gebruik ik met de deegrol gerolde lappen klei, welke ik vouw in allerlei vormen en formaten. Opgebouwd vanaf de voeten ontstaan met die vormen benen, dijen, heupen, kont, romp en schouders. Ten slotte creëer ik de kop: dat is altijd de grootste uitdaging. Uiteindelijk is het beeld een eigen unieke expressie, een breekbare verstilling in houding en gebaren, een opperhuid vol poriën en kleur.”
Abstracte sculpturen
Carla de Vrijer maakt monumentale abstracte sculpturen. Met eenvoudige lijnen zoekt zij naar vorm en evenwicht. ”Vanaf het allereerste moment dat ik in aanraking kwam met klei, werd ik er door gegrepen , 5 jaar was ik toen. Later raakte ik er onontkoombaar aan verslaafd. Klei! Het heerlijkste materiaal waar ik nooit meer van af wil. Vorm en evenwicht door middel van eenvoudige lijnen staan in mijn werk centraal. De sculpturen welke met de hand worden opgebouwd, zijn geïnspireerd door de natuur, de onderwaterwereld. Voor de decoratie gebruik ik voornamelijk natuurlijke kleuren. Deze ontstaan door het (naked)raku stoken, soms subtiel gekleurd met majolica.”
Versteende dromen
Els Wenselaar startte na de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen een kinderatelier en een kunstatelier en is sinds 1995 docent keramiek aan de Kunstacademie van Boon. “In mijn werk verplaats ik dagdagelijkse dingen – dromen die je bezoeken, artikelen die je leest, nieuws dat je hoort – naar mijn eigen keramiekvormen. Waar creativiteit en fantasie regeren. Zo ontstaan versteende dromen. Maar wel met een levendigheid die de beelden schijnbaar doet voortbewegen en soms de eigen dromen van de beelden verwerkelijkt. Overigens lijkt alles licht en speels, maar wie aandachtig kijkt ziet een diepere symbolische betekenis van vormen en houding. Ik zoek telkens een nieuwe dimensie.”