04 mrt Melissa Muys & Jack Vreeke
VERHALEND BEELD NAAST BEELDEND VERHAAL
Wie KEMPRO kent, weet dat spannende exposities het fiere handelsmerk zijn geworden. Soms outsider art, andere keer gearriveerde gevierde kunstenaars. Altijd verrassing. Altijd dynamiek. Komende expositie koppelt de roerend beeldende verhalen van de Belgische kunsthistorica Melissa Muys met de humoristisch verhalende beelden van Weerter kunstenaar Ko Keever.
KO KEEVER
Ko Keever wordt in 1942 tijdens de Tweede Wereldoorlog geboren als kind van een banketbakker en een boerendochter. Op zeventienjarige leeftijd is hij al actief als cartoonist en behaalt hij zijn Vakbekwaamheidsdiploma voor de handel in werken van edelmetaal. Ter dienstplicht wordt hij in 1962 sergeant bij de Verbindingsdienst; daar verdeelt hij dagelijks het werk voor een half persoon over vijf soldaten. In eerste instantie uit verveling, later uit passie, vult hij zijn diensttijd met het tekenen van grappen over de Koninklijke Landmacht. Als beloning voor zijn creatieve inspanningen wint hij in 1963 als deelnemer aan ‘Militair met Palet en Camera’ de eerste prijs bij de beginners en de gouden medaille van Prins Bernhard als winnaar van alle categorieën. Sindsdien is niets meer over hem vernomen. Cartoonist, juwelier een sergeant werden intussen levensgevaarlijke beroepen. Het schijnt, dat hij zich in België nog bekwaamd heeft tot Polyvalent lasser, Plaatwerker en in het Werken met polyester. Inclusief bijbehorende certificaten. In 2016 zagen Ko Keever’s – familienaam Vreeke; veranagramd naar kunstnaam Keever – torren het licht: ruimtelijke constructies van gebruikte materialen, voorwerpen en onderdelen van instrumenten. Alle ‘-torren’ visualiseren in beeld en tekst woorden die eindigen op ‘-tor’.
MELISS MUYS
Melissa Muys organiseert als bekende kunsthistorica al vele jaren succesvolle keramiektentoonstellingen in binnen- en buitenland. De appel valt niet ver van de boom want inderdaad: dochter van het bekende Belgische paar Monique Muylaert en Herman Muys. Sinds enkele jaren ontwikkelt zij daarnaast haar eigen stiel. Tekenen. Ze tekent graag en wil vooral aansprekende illustraties voor kinderen maken. In kinderboeken? Waarom niet over een veel originelere boeg gooien: met ragfijne aquarellepotloden tovert zij lieftallige portretten op houten paneeltjes. Haar portretten getuigen vaak van feeërieke aspiraties, ze balanceren op de grens van het anekdotische, maar zijn altijd méér dan louter illustratie. Mede door vertederende prozastukjes die de illustraties vaak begeleiden. Zo ontstaat een reeks portretten, als een heuse familiestamboom die onze generatie weerspiegelt. Waar oorspronkelijk voornamelijk portretten van koningen of heiligen werden gecreëerd, ligt de nadruk tegenwoordig op de mens in de straat. Individuen die ronddwalen in een poel van banaliteit; wij leven immers in een maatschappij waarin persoonlijkheid hoog aangeschreven staat. Als kunsthistorica benadrukt Muys echter liever het totaalbeeld. De maatschappij als verzameling van entiteiten, denkbeelden en visuele tekens. Elk kunstwerk belicht een deel van die maatschappij.